|
Frosta nokto
|
|
Frosta nokto |  Novembro 2015 |
Ili vivas en malgranda duĉambra apartamento, en kiu ne estas intimeco. Xuan perlaboras monon tede, en firmao, en kiu li devas korekti amason da preseraroj. Li sentas sin espluatata, kaj ne valorigita. Li ne povas esti feliĉa, ĉar la mensoj de la du amataj virinoj absolute ne povas esti en harmonio. La edzino Shusheng Zeng havas valoran laboron en banko, kaj gajnas altan salajron. Ŝi povus vivteni sian edzon, kiun ŝi amas, sed li ne volas tion. La patrino ĉiam grumblas kontraŭ la malbona elekto de la filo pri la amatino, kaj kontraŭ la bofilino, kiu kelkfoje manĝas ekstere, tualetas, koketas laŭ ŝi. La paro havas filon, Xiaoxuan, sed li vivas malproksime en internulejo, kaj li skribas, nur kiam la instruisto petas plian monon por la studado, tion la patro tute ne povas provizi, nur la patrino faras tion kaj estas vundo por la patro. Plie tiu ŝi estas trafita de tuberkulozo.
En la fono la dua mondmilito siluetiĝas kaj japanoj alproksimiĝas. La loĝantoj de Chongqing devus rifuĝi aliloken, sed estas multe da kontraŭdiraj onidiroj. Shusheng sekvas la bankon en alian urbon. La tagon de la triumfo, la 3-an de septembro 1945, Xuan mortas.
Ni scias ĉiujn detalojn pri la evoluo de la malsano, kun multe da ripetoj ĝis la morto en la lastaj paĝoj. Same la dialogoj estas vole malriĉaj, ĉiam la patrino deziras, ke la filo glutu medikamenton kaj supon. Oni ne bone komprenas, kiel la edzino povas tiom longe elteni tiun tedan vivon. Ŝi restas plena je amo, kvankam la edzo preskaŭ ĉiam ploras. Multe da ripetadoj do.
Bakin (Ba Jin, Li Feigan) dum sia longa vivo (1904 -2005) multe agis por Esperanto kaj tradukis el esperanto al la ĉina lingvo. Laŭlum (Li Shijun 1923-2012) ankaŭ estas fama tradukisto, kiu ricevis la OSIEK-Premion pro sia 1830-paĝa trivoluma traduko Ĉe Akvorando okaze de la OSIEK-Konferenco en Wuhan en 2011. Tiu ĉefverko estas tre ŝatata de Ĉinoj.