|
La verda tritiko
|
|
Romantika romano, sed ĉu sukcesa? |  2012/04, p. 25 |
La franca verkisto Sidonie Gabrielle Colette (1873-1954) estas tre fama pro siaj romanoj Claudine, Chéri, Gigi, kaj verkinto de granda nombro da aliaj popularaj verkoj. La verda tritiko (Le Blé en herbe) aperis en 1923, kaj en 1954 aperis filmita versio.
Mi mem estas tre nekontenta pri la verko, parte ĉar la traduko estas tre peza, sed ĉefe ĉar la rakonto ŝajnas al mi tre nereala. Sed, estante 78-jara emerita psikologo, eble mi estas tro kritikema; aŭ eble mi tro forgesis la naturon de 15- kaj 16-jaraj gejunuloj. Mi do avertas, ke oni legu mian recenzon, komprenante, ke alispertaj personoj, verŝajne, ne konsentos kun mia takso.
La rakonto
15-jara knabino, nomita Vinka, regule somerumas en certa kampara loko. La 16-jara filo, Filipo, de amika familio, simile ferias ĉiujare, en tiu sama loko. Estante parizanoj, la du familioj trovas la kamparan etoson tre plaĉa. Malmulto okazas tiuloke, do oni senstreĉe ludas, konversacias kaj ĝuas la vivon.
Vinka kaj Filipo amas unu la alian kaj urĝe sopiras la forpason de jaroj por povi geedziĝi. Ilia interrilato estas, kompreneble, senamora, tamen tre intima. Neniu alia junul(in)o rolas en la romano, escepte de la fratineto de Vinka, kiu fojfoje menciiĝas. Kaj nekonata knabo, kiu dufoje agas en la romano.
Plejparte ni legas pri la interrilatado de Vinka kaj Filipo. Spirite kaj vorte ili treege intimas, sed korpa intimo preskaŭ tute mankas. Eĉ kisoj rare okazas.
La intrigonstimulanta nenomita knabo informas Filipon, ke virino volas paroli kun li. Ŝi estas ĉirkaŭ-30-jara seksobsedatino, kiu diversmaniere instigas lin vizitadi ŝin en ŝia domo, kie ŝi inicas lin en amoradon. Filipon hontigas, tamen konstante allogas tiuj vizitoj. Kompreneble, al Vinka li kaŝas tiun sekreton.
Je la fino de la somera periodo, kiam la du familioj apartiĝos, la nekonata knabo duafoje eniras la romanon, por informi Vinkan pri la sekreta amorafero de Filipo. Vinkan bategas tiu informiĝo. En la lastaj paĝoj de la romano ni lasiĝas kun duboj pri la futuro de la interrilato de la du infanoj.
Neversimila
Kio trafas min, la leganton, estas, ke la 15- kaj 16-jaraj infanoj, ŝajne, nenion scias pri sekso. Pri la preciza interagado de Filipo kaj la amorema virino la aŭtoro ne informas nin.
La multe detalumita meditado de kaj Vinka kaj Filipo ŝajnas al mi tre neversimila. Miaopinie, en tiuj meditadoj sonas la pensoj de la 50-jara aŭtoro, laŭ maniero ne trovebla en 15-16-jaruloj. Ĉu inter 1889 (kiam Colette estis 15-jara) kaj 2012 (kiam ni legas nialingve la romanon) tiom ŝanĝiĝis la sentaro kaj pensaro de tiaj gejunuloj? Aŭ ĉu mi pravas, opiniante, ke la delonge maturaĝa verkinto forgesis la animkarakteron de adoleskantoj?
Kiel jam dirite, sendube, aliaj legantoj alie reagos al la romano.