|
PIV
|
|
PIV |  Januaro 2021 |
Ĉar mi ne havas en la kampara domo multe da Eo-libroj en tiu pandemia epoko, mi elektis legi ĉiutage unu PIV-paĝon hazarde elektitan, el la 2002-eldono reeldonita en 2005. Tiu legaĵo estas tre interesa.
* Oni konscias ke oni pasive konas multe pli da vortoj ol tiuj, kiujn oni uzas.
* Eblas (re)malkovri Zamenhof-proverbojn el la "Proverbaro". Ekz: Kiu serĉas marcipanon, perdas sian panon (kiu tro multe deziras, nenion akiras.)
* La skipo kiu kompilis tiun vortaron sekvis la antaŭajn leksikologojn kaj elektis plejofte citaĵojn de Zamenhof aŭ de la Nova aŭ Malnova Testamentoj, ankaŭ de K. Bein:
Ekz: Egiptujo, lulo de la civilizacio (Z, ĉe lul/), kaj tiu montras vidpunkton de okcidentanoj. Same plej ofte en la elekto de urboj, de verkistoj, de fruktoj, de pladoj, ktp: La turo de Pizo, la Pariza Ejfelturo,
Ni konstruu al ni urbon kaj turon kies supro atingos la ĉielon (tamen kun resendo per maneta signo al "zigurato" sed kiu estas eltirita el la Biblio).
* Kiam mi diris al Michel Duc Goninaz, ke mi bedaŭras, ke preskaŭ ne troviĝas citaĵoj el la nuntempo, li indikis al mi Spomenka-n timec, sed pri la vorto "ustaŝo" (kroata naciisma batalanto)! Necesas vere esplori por trovi citaĵojn el M. Fernandez (F), Neves (GN), Camacho (JC), Mao Zifu (MZ), Literatura Foiro (LF), Monato (M), radio-elsendo (E) ... La libro de Daniel Moirand pri Materialoj pri la nuna uzado de la Akuzativo komparis pli da eltiraĵoj de nuntempaj diversaj aŭtoroj, sed ĝi datiĝas de 1990.
* Kelkfoje unu vorto reelvokas por mi poemojn: estas la kazo por Lukulo ("La ĉerizarboj de Lucullo" de Ragnarsson en Esploroj, poemoj 1960-1973): [post militoj]... en Romo, li pasigis sian vivon kviete kaj lukse je festenoj kaj libroj, moketaj ŝercoj kaj esoteraj gustoj, kultivante amikecojn kaj la artojn kaj ĉerizarbojn.
* Onomatopeo kiel "baj ... baj" (uzata por luldormigi infaneton) resendas min al la KD "JoMo slavumas" aŭ aliaj.
* Eblas vortar-ludi: redoni la difinon de iu vorto, kaj plej ofte por esti kompleta, tio postulas longan klarigon, ekzemple por plantoj.
Do, samtempe amuza kaj scienca legado, laŭ propra ritmo de la esploranto.
* Oni konscias ke oni pasive konas multe pli da vortoj ol tiuj, kiujn oni uzas.
* Eblas (re)malkovri Zamenhof-proverbojn el la "Proverbaro". Ekz: Kiu serĉas marcipanon, perdas sian panon (kiu tro multe deziras, nenion akiras.)
* La skipo kiu kompilis tiun vortaron sekvis la antaŭajn leksikologojn kaj elektis plejofte citaĵojn de Zamenhof aŭ de la Nova aŭ Malnova Testamentoj, ankaŭ de K. Bein:
Ekz: Egiptujo, lulo de la civilizacio (Z, ĉe lul/), kaj tiu montras vidpunkton de okcidentanoj. Same plej ofte en la elekto de urboj, de verkistoj, de fruktoj, de pladoj, ktp: La turo de Pizo, la Pariza Ejfelturo,
Ni konstruu al ni urbon kaj turon kies supro atingos la ĉielon (tamen kun resendo per maneta signo al "zigurato" sed kiu estas eltirita el la Biblio).
* Kiam mi diris al Michel Duc Goninaz, ke mi bedaŭras, ke preskaŭ ne troviĝas citaĵoj el la nuntempo, li indikis al mi Spomenka-n timec, sed pri la vorto "ustaŝo" (kroata naciisma batalanto)! Necesas vere esplori por trovi citaĵojn el M. Fernandez (F), Neves (GN), Camacho (JC), Mao Zifu (MZ), Literatura Foiro (LF), Monato (M), radio-elsendo (E) ... La libro de Daniel Moirand pri Materialoj pri la nuna uzado de la Akuzativo komparis pli da eltiraĵoj de nuntempaj diversaj aŭtoroj, sed ĝi datiĝas de 1990.
* Kelkfoje unu vorto reelvokas por mi poemojn: estas la kazo por Lukulo ("La ĉerizarboj de Lucullo" de Ragnarsson en Esploroj, poemoj 1960-1973): [post militoj]... en Romo, li pasigis sian vivon kviete kaj lukse je festenoj kaj libroj, moketaj ŝercoj kaj esoteraj gustoj, kultivante amikecojn kaj la artojn kaj ĉerizarbojn.
* Onomatopeo kiel "baj ... baj" (uzata por luldormigi infaneton) resendas min al la KD "JoMo slavumas" aŭ aliaj.
* Eblas vortar-ludi: redoni la difinon de iu vorto, kaj plej ofte por esti kompleta, tio postulas longan klarigon, ekzemple por plantoj.
Do, samtempe amuza kaj scienca legado, laŭ propra ritmo de la esploranto.