Cent Jaro da Soleco de Gabriel García Márquez estas verko tre fama en tuta mondo. Interalie, ĝi temas pri la soleco. La verkisto rakontas al ni la historio de familio Buendía kune kun la kreado de fikcia urbo Macondo. Estas tre interese rimarki, kiel G. G. Márquez kreis fantastajn personojn malsimilajn tamen ligitaj inter si de la soleco. Malgraŭ tio, ĝi ne estas trista verko, kontraŭe, dum kelkaj momentoj estas eĉ amuze la maniero kiel la personoj de familio Buendía interrilatiĝas kaj iliaj vivoj en la urbo. Dum la legado, ni estas transportitaj al vivo en Macondo kaj subite ni ektrovas la okazaĵoj tre naturajn. Ankaŭ mi devas diri, ke estas en la verko politika aspekto.
Mi iom cerbumis, pri kio la verkisto volis montri al ni dum la skribado de ĉi tiu verko...eble, li ankaŭ volis montri, per la maniero kiel la personoj bonakceptas siajn proprajn solecojn, ke ni ne devas timi la solecon, ĉar ni, neeviteble, iam ni ankaŭ estos solaj, aŭ pli ĝuste, ni estos akompanitaj de soleco, kiu anstataŭ fariĝi ŝarĝo povas esti bona kunulo.
