Torgny Lindgren estas unu el la plej gravaj nuntempaj verkistoj de Svedio. Li debutis kiel poeto, sed famiĝis kiel romanisto. Li tamen verkis ankaŭ novelojn. La beleco de Merab konsistas el noveloj, kiuj tamen havas ankaŭ kadran rakonton.
Ĉefa intrigo: Malsukcesa vilaĝa taljoro kudras murtapiŝojn kaj rondiras por vendi tiujn dum li prezentas buŝajn rakontojn. La rakontoj, tio estas la noveloj de la libro, temas pri la vilaĝanoj mem. Ni renkontas predikiston, kiu sendormas pro turmento de la vortoj, viron, kiu klopodas protekti siajn bovinojn de mistraktado fare de lia mortinta patro, aĝajn geedzojn, kiuj vane fosas putojn serĉante akvon, ftizulojn, kiuj vorte duelas pri la favoro de ftizulino, kaj plurajn aliajn homojn kun rimarkindaj sortoj.
La medio estas nord-sveda kamparo antaŭ preskaŭ jarcento. La noveloj havas fortajn trajtojn de buŝaj rakontoj de popola stilo, tamen en literature tre konscia formo. Pli-malpli ĉiu novelo iel temas pri la potenco de vortoj, kio donas preskaŭ metaliteraturan subtekston al la verko. Oni tamen povas legi la novelaron simple kiel aron da tre plaĉaj rakontoj, plenaj je homeco, humuro kaj rakonta magio.
