|
Padma, la eta dancistino
|
|
Padma, la eta dancistino |  Septembro 2017 |
La libro Padma, la eta dancistino de Tibor Sekili estis eldonita 2013, 25jaroj post lia morto, kio aperas al mi imo stranga. Ĉu li vere verkis ĝin? Aŭ ĉu lia edzino Elizabeto verkis ĝin laŭ liaj manuskriptoj? Tio ne gravas, ĉar la verko abundas je la spertoj kaj la ideoj de Tibor Sekelj.
Tibor Sekelj estis mondvojaĝanto, mondcivitano, esploristo, verkisto kaj esperantisto. Kun liaj vojaĝo kaj longa restado li facile verkis "Padma, la eta dancistino", la bela stilo de la rankonto estis 100 elcento de Sekelj.
Al mi estas kelkaj interesaj punktoj en la libro.
1. Unu el la ĉefrolantoj estis Onklo Bend, angla historiisto aŭ sciencisto pri la hindia kulturo. Certe li ne estis Sekelj, ĉar li ne parolis la hindian lingvon, kaj tie profunde sciis pri la kulturo de hindio. Ŝajne Sekelj foje vojaĝis kun angla eksploristo kaj akompanis lin aŭ helpis lin foti aŭ filmi.
2. Laŭ la rakonto, la knabino Padma estis en vilaĝo Kondapur, la vilago kun dometoj konstruitaj el tero, kun tegmentoj el palmfolioj, ene de ĉa. 20 kilometroj ne troviĝis moderna lernejo, kaj la infanoj simple ne iris al lernejo, aŭ devis loĝi en alia loko por viziti la lernejon. Fakte estis fama hindia dancisto Padma Subrahmanyam (naskiĝita en la 4a de februao 1943 en Madras), kaj ŝia patro ankaŭ fama reĝistoro. La ligilo pri tiu dancisto estas je: en.wikipedia.org/wiki/Padma_Subrahmanyam , kaj estis ankaŭ kelkaj prezentadoj pri ŝi aŭ pri hindia dancado je Jutubo.
3. En la rankonto la nomo Hindio estis uzita por Barato aŭ Barata Unio. La esperantistoj de Hindia Unio insistas ke sia lando nomiĝas Barato anstataŭ aliaj nomoj. Ĉu Sekelj ne sciis pri tio? Ŝajne li volus simpligi la rakonton per uzi nur la nomojn kiuj kutimaj esperantistoj konas.
4. En la libro troviĝas belaj rakontoj ĝenerale pri la hindiaj kulturoj, kiel dresistoj de serpentoj, hindia edziĝo, hindia novjarfesto (holio), kredo je Ŝiva, manieroj de hindia dancado, ktp. Por eŭropanoj tiaj rakontoj estas sufice bonaj, sed bedaŭrinde estis kelkaj malĝustaj kliŝoj, aŭ okcidentaj antaŭjuĝoj laŭ moderna kritiko.
Mi rekomendas la libron pro ĝia bona rakonto, facila lingvo, kaj bela episodo de internacia kunlaboro. La vorto islamo, kristantismo, aŭ hinduismo kaj budaismo ne troviĝas en la rakonto. La libro ne enhavas antaŭjuĝon de la religio, sed ĝi abundas la ideon de Zamenhofa (aŭ esperantisma) homararo.
Tibor Sekelj estis mondvojaĝanto, mondcivitano, esploristo, verkisto kaj esperantisto. Kun liaj vojaĝo kaj longa restado li facile verkis "Padma, la eta dancistino", la bela stilo de la rankonto estis 100 elcento de Sekelj.
Al mi estas kelkaj interesaj punktoj en la libro.
1. Unu el la ĉefrolantoj estis Onklo Bend, angla historiisto aŭ sciencisto pri la hindia kulturo. Certe li ne estis Sekelj, ĉar li ne parolis la hindian lingvon, kaj tie profunde sciis pri la kulturo de hindio. Ŝajne Sekelj foje vojaĝis kun angla eksploristo kaj akompanis lin aŭ helpis lin foti aŭ filmi.
2. Laŭ la rakonto, la knabino Padma estis en vilaĝo Kondapur, la vilago kun dometoj konstruitaj el tero, kun tegmentoj el palmfolioj, ene de ĉa. 20 kilometroj ne troviĝis moderna lernejo, kaj la infanoj simple ne iris al lernejo, aŭ devis loĝi en alia loko por viziti la lernejon. Fakte estis fama hindia dancisto Padma Subrahmanyam (naskiĝita en la 4a de februao 1943 en Madras), kaj ŝia patro ankaŭ fama reĝistoro. La ligilo pri tiu dancisto estas je: en.wikipedia.org
3. En la rankonto la nomo Hindio estis uzita por Barato aŭ Barata Unio. La esperantistoj de Hindia Unio insistas ke sia lando nomiĝas Barato anstataŭ aliaj nomoj. Ĉu Sekelj ne sciis pri tio? Ŝajne li volus simpligi la rakonton per uzi nur la nomojn kiuj kutimaj esperantistoj konas.
4. En la libro troviĝas belaj rakontoj ĝenerale pri la hindiaj kulturoj, kiel dresistoj de serpentoj, hindia edziĝo, hindia novjarfesto (holio), kredo je Ŝiva, manieroj de hindia dancado, ktp. Por eŭropanoj tiaj rakontoj estas sufice bonaj, sed bedaŭrinde estis kelkaj malĝustaj kliŝoj, aŭ okcidentaj antaŭjuĝoj laŭ moderna kritiko.
Mi rekomendas la libron pro ĝia bona rakonto, facila lingvo, kaj bela episodo de internacia kunlaboro. La vorto islamo, kristantismo, aŭ hinduismo kaj budaismo ne troviĝas en la rakonto. La libro ne enhavas antaŭjuĝon de la religio, sed ĝi abundas la ideon de Zamenhofa (aŭ esperantisma) homararo.
Abengo
Padma la eta dancistino | Septembro 2013 |
Mi legis libron de Tibor Sekelj "Padma la eta dancistino" Mi proponas ĝin al gejunuloj au denaskaj infanoj.
Ĝi estas porinfana libro. Temas pri rakontoj el Hindujo kiujn skribas eksterlanda alvenanto kiun ili nomis Onklo Bend. Li amikiĝis kun la knabino de la familio Padma.
Inter 10 rakontroj-interesaj kaj nekutimaj el Hindujo estas unu kiam Padma ekŝatis esti dancistino.
Onklo Bend pagas al dancistino de vojaĝanta trupo por ke ŝi montru kelkajn paŝoj al Padma por ke ŝi povu danci, ankaŭ aĉetis al Padmaja uzitan vestaĵon, sed tamen konvenan al eta dancistino.
Post kelkaj okazaĵoj Padma meritas stipendion kaj iras al ŝtata lernejo, lerni por profesia dancistio. Do helpe de eksterlandano onklo Bend ŝi realigas sian ŝonĝon. Facila, tre klara lingvaĵo kaj tre konvena por scivolemaj.