Ĉi-libreto ne pretendas aparteni al la ĝenro de murdo- kaj alispecaj detektiv-enigmoj, sed simple celas bildigi epizodojn, en kiuj okazas iu krimo. Bedaŭrinde, en la noveloj mankas ne nur la defio, ke la leganto mem provu solvon, sed ĉiuj elementoj de surprizo. El la titolo “Akvoŝprucado” tuj oni povas diveni la manieron, per kiu la murdisto provis fari por si alibion. Pluraj krimoj solviĝas pro hazardaj rimarkoj de la rolantoj, kaj la aliajn la polico solvas ene de unu diurno. Al la ĝenerala neverŝajneco aldoniĝas la epizodo, en kiu grupo, kiu kontraŭstaras genetikan manipuladon, senĝene sendas detalojn pri kiel hejme fari bombojn al ĉiuj, kiuj respondas al ĝia ĵurnala anonco; en alia novelo la policanoj estas tro stultaj rimarki, ke vitropecoj ekstere devas signifi frakasiĝon de interne kaj ne de ekstere. La aŭtora emo al priskriboj foje gvidas lin al banalaĵoj. Li sentas, ekzemple, la bezonon informi nin, ke homo devas reiri al sia aŭto kaj malŝlosi ĝin antaŭ ol reveturi hejmen. Jen alia tipa ekzemplo, kiu donas neniujn informojn, kiuj rilatas al la kerno de la rakonto: “Tie li malfermis la libron pri Händel ĉe la indekso, serĉonte indikon pri la muziko por la reĝa piroteknika spektaklo. Ĝi mankis. Tuj tamen li ekmemoris, ke por referencoj pri komponaĵoj necesas serĉi en la verklisto. Li turnis la paĝojn”, kaj tiel plu, kaj tiel plu.
Fanfaronante pri sia “simpla, ĉiutaga Esperanto” la aŭtoro ŝajne intencas, ke la libro utilu al komencantoj. Li tamen ne hezitas uzi vortojn kiel “aperta” kaj formojn kiel “starigantis”. Eĉ pli konsternos neangloparolantajn komencantojn la arego da anglismoj. Jen kelkaj el la plej okulfrapaj: ĝi havis lokon (= okazis); la spirito de Diana sinkis (= ŝi malesperis); rekompencon por (= pro) via embaraso; frapado ne produktis (= estigis) respondon; viro en ĉemizmanikoj (= sen jako); ni tenos vin informata (= informos vin); ŝi elskribiĝis (= forlasis la hotelon); konservadismanoj (! = aktivuloj pri la medio); polica fraŭda roto (= kontraŭfraŭda skipo); mi ekspektis (= atendis) vidi vin.
Entute, ĉi-kolekto apartenas eventuale al la paĝoj de iu minora loka Esperanto-revuo, kiu aperigas la verkoprovojn de siaj abonantoj, kaj ĝi nepre ne meritas apartan eldonadon.
